Zupa pokrzywowa właściwości, przepis

Kto za dzieciaka nie biegał z patykiem w ręce, by tylko bić i gnieść wyrastające łodygi pokrzywy, niech podniesie rękę i dowie się, że stracił niesamowite wspomnienie. Takie bitwy przechodziły do historii dziecięcych opowieści, a babcie na wieść, że zostało się oparzonym przez tę roślinę, prawiły, że wyjdzie to tylko na zdrowie. I miały rację – pokrzywa jest bowiem rośliną o niezwykłych właściwościach, znaną i stosowaną w lecznictwie od setek lat. Czy można przygotować z niej coś, by się wspomóc? Zupa pokrzywowa nie jest trudna do zrobienia, a pozwoli wzmocnić organizm i dostarczy ważnych składników odżywczych.

Roślina wrogiem dzieci

Pokrzywa to roślina z rodziny pokrzywowatych, pokryta jest parzącymi włoskami i posiada nieparzystą łodygę, która unosi się ku górze. Kwitnie od czerwca do października. Bardzo łatwo spotkać ją w pobliżu domostw, polan, pastwisk czy wśród zarośli i na terenach w pobliżu zbiorników wodnych: jezior lub rzek. W Polsce można spotkać ją praktycznie wszędzie – nawet w wysokich górach. Preferuje miejsca żyzne i zasobne w wilgoć, o różnym nasłonecznieniu. W USA uznawana jest za roślinę inwazyjną, zaś w Afryce i Ameryce Południowej pojawiła się dzięki człowiekowi.

Jest bardzo ekspansywna – jeżeli pojawia się na jakimś terenie, szybko go pod siebie zagarnia, choć współistnieje przy tym z innymi chwastami. Łatwo jest ją rozpoznać wśród innych roślin ze względu na ciemnozieloną barwę oraz liście – także ciemnozielone, ząbkowane, od spodu można dostrzec parzące włoski. Pokrzywa jest w stanie osiągnąć od 0,5 do nawet 3 metrów wysokości. Nie jest gatunkiem, któremu grozi wyginięcie, dlatego też nie jest przyznana jej ochrona.

Dzieciom, poza walkami toczonymi z użyciem patyków, kojarzy się z zaczerwienieniem i pieczeniem skóry po zbyt długim, bezpośrednim kontakcie. Mogą także pojawić się bąble. Jest to spowodowane kwasem mrówkowym, który znajduje się w pokrzywie. Jednak poza tym, że może przynieść takie doświadczenie, pokrzywa okazuje się być naprawdę cenną rośliną, której właściwości warto poznać. Poza lecznictwem, medycyną i kosmetologią używana jest także do wyrabiania tkanin czy pozyskiwania barwnika.

Znaczenie dla zdrowia

Pokrzywa jest stosowana w medycynie ludowej od wielu wieków. Jej właściwości prozdrowotne i lecznicze zostały potwierdzone przez liczne badania. W pokrzywie znajdują się między innymi witaminy z grupy C oraz K1, B2, kwas pantotenowy, rutyna, kwercetyna, kwasy organiczne, chlorofil, fitosterol, serotonina, minerały: wapń, magnez, żelazo, fosfor, siarka, potas, jod, krzem.

W czym pokrzywa może pomóc? Lista właściwości jest naprawdę spora. Wśród właściwości pokrzywy można wymienić między innymi to, że pomaga na zapalenie stawów, wspomaga leczenie zaburzenia prostaty i pęcherza moczowego. Pokrzywa działa bowiem oczyszczająco i moczopędnie. Poza tym jej stosowanie łagodzi stany zapalne jelit, hamuje wypadanie włosów. Ze względu na swoje składniki oraz smak zaliczana jest do kategorii super food. Zalecana jest w stanach wyczerpania organizmu. Sok z pokrzywy pomaga przy żółtaczce. Do tego warto sięgać po pokrzywę, jeżeli zależy na złagodzeniu alergii, wspomożeniu pracy trzustki, regulacji trawienia, poprawie stanu skóry – dzięki dużej zawartości krzemionki poprawia jej kondycję – złagodzeniu trądziku i egzemy, zapobieganiu powstawania kamieni nerkowych czy też obniżeniu ciśnienia krwi przy nadciśnieniu.

Najlepsza pora na zbiory

Wszechstronne właściwości pokrzywy sprawiają, że wciąż jest ona lubiana przez Polaków, którzy widzą jej zdrowotne działanie. Stąd bierze się chęć nie tylko picia herbaty z niej czy soku, ale też próba ugotowania z niej posiłku – zdrowotnej zupy. Należy jednak nauczyć się, jak ją przyrządzić, by była pyszna i pożywna.

Aby przygotować zupę z pokrzywy – lub też sok, ponieważ można z niej stworzyć także i to – należy wybrać do tego odpowiednią porę, jak i zorientować się w sposobie jej zbioru. Liście pokrzywy zbierać można wiosną, latem i jesienią. Przed zimą natomiast można wykopać jej korzenie – suszy się je i przyrządza napar, herbatę. Jeżeli jednak chce się ją jeść, należy pamiętać, że do konsumpcji nadają się tylko i wyłącznie młode liście!

Zupa pokrzywowa – jak ją przygotować?

Do zupy pokrzywowej wykorzystuje się nie tylko młode liście tej rośliny, ale i łodygi. Pozwala to dostarczyć większą ilość potrzebnych składników odżywczych. Pokrzywa jest produktem, wokół którego skupia się smak zupy, za towarzystwo ma jednak różne warzywa – sprawia to, że taka zupa jest prawdziwą bombą, jeżeli chodzi o zdrowotne działanie. Pamiętać należy o ochronie dłoni przy krojeniu pokrzywy.

Wszystkie te wspaniałe właściwości powinny przekonać do tego, by dać pokrzywie szansę i przy pierwszej możliwej okazji spróbować jej w formie zupy.

Składniki:

• 2 szklanki młodej pokrzywy (liście i łodygi)
• 3 średniej wielkości ziemniaki
• 2-4 ząbki czosnku
• 1 cebula
• 1 płaska łyżeczka soli
• szczypta gałki muszkatołowej
• 1 łyżka masła
• pieprz do smaku
• 1 litr wody
• kubeczek śmietany 12% lub jogurtu naturalnego (ok. 180 g)

Wykonanie

Pokrzywę dokładnie umyć, przepłukując pod bieżącą wodą.
Cebulę i czosnek obrać. Podsmażyć na patelni na łyżce masła. Ziemniaki obrać ze skóry, pokroić w kostkę, zagotować w wodzie wraz z posiekaną pokrzywą. Gotować około 30 minut. Dodać cebulę i czosnek, dorzucić przyprawy. Całość zmiksować za pomocą blendera ręcznego.
Zupę podawać z kleksem śmietany lub jogurtu naturalnego.

Taką zupę można przygotować również, zamiast wody używając gotowego bulionu warzywnego lub z mięsa.